Информационный портал
«Вестник КРСУ»

Сканирование пациентов с послеоперационной менингиомой для выявления рецидива опухоли является обычной практикой. Однако нет никаких указаний относительно того, как часто это следует выполнять для интракраниальных менингиом с разной степенью хирургического удаления по Симпсону и гистологической степенью Всемирной организации здравоохранения. Поиск в литературе не выявил исследования, посвященные роли сканирования в послеоперационном периоде. Целью этого исследования было определить текущее использование послеоперационного сканирования, в частности его время и частоту, по отношению к частоте рецидивов интракраниальных менингиом. Провели ретроспективный анализ стационарных карт пациентов, перенесших хирургическое удаление менингиомы в период 2016–2021 годов в клинике нейрохирургии. Возраст на момент операции, степень хирургического удаления по Симпсону, местоположение опухоли, гистологическая степень по классификации Всемирной организации здравоохранения, послеоперационная лучевая терапия, даты рецидивов интракраниальных менингиом и даты послеоперационных компьютерной томографиии магнитно-резонансной томографии до настоящего времени были записаны для каждого пациента. Всего было проанализировано 283 записи. Используя логистическую регрессию, мы обнаружили, что лучевая терапия по классификации Всемирной организации здравоохранения и послеоперационная лучевая терапия были самыми сильными предикторами рецидива интракраниальных менингиом. Обнаружили, что время и частота сканирования между пациентами одной стадии и класса сильно различаются. Данные показывают, что роль регулярного краткосрочного послеоперационного сканирования пациентов с менингиомой 1-й степени по классификации Всемирной организации здравоохранения, группы, составляющей основную часть пациентов с менингиомой, ограничена и должна выполняться только в избранных клинически показанных случаях. Анализ времени и затрат показывает, что, приняв эту политику, можно добиться значительной экономии. Перед тем, как сделать определенные выводы о регулярности послеоперационного сканирования у этих пациентов, необходимо проанализировать данные большего числа пациентов с менингиомами 2-й и 3-й степени по классификации Всемирной организации здравоохранения. Наше исследование выявило возможность значительной экономии денежных средств и времени без какого-либо ущерба для ухода за пациентами.

менингиома; послеоперационное сканирование; экономическая и временная эффективность

Операциядан кийин менингиома менен ооруган бейтаптарда шишиктин кайталанышын аныктоо үчүн сканерлөө кеңири таралган практика болуп саналат.Бирок Симпсон боюнча ар кандай деңгээлдеги хирургиялык алып салуу жана Дүйнөлүк саламаттык сактоо уюмунун гистологиялык даража менен интракраниалдык менингиомалар үчүн канчалык көп аткарылышы керектиги боюнча эч кандай көрсөтмө жок. Адабияттарды издөө операциядан кийинки мезгилде сканерлөөнүн ролу боюнча изилдөөлөрдү көрсөткөн жок. Бул изилдөөнүн максаты операциядан кийинки сканерлөөнүн учурдагы колдонулушун, айрыкча анын убактысын жана жыштыгын интракраниалдык менингиомалардын рецидивине карата аныктоо болгон. 2016–2021-жылдары нейрохирургия клиникасында менингиоманы хирургиялык алып салуудан өткөн бейтаптардын стационардык карталарына ретроспективдүү анализ жүргүздүк. Ар бир бейтап үчүн операция болгон кездеги жаш курагы, Симпсон боюнча шишикти хирургиялык алып салуунун даражасы, шишиктин жайгашуусу, Дүйнөлүк саламаттык сактоо уюмунун шишиктердин гистологиялык классификациясы боюнча даражасы, операциядан кийинки нур терапиясы, менингиомалардын кайталап өсүүсүнүн жана операциядан кийинки компьютердик томографич менен магниттик-резонанстык томографияны өткөрүү убагы азыркы мезгилге чейин катталган. Жалпысынан 283 жазуу талдоого алынган. Логистикалык регрессияны колдонуу менен, биз Дүйнөлүк саламаттык сактоо уюмунун классификациясы боюнча нур терапиясы жана операциядан кийинки нур терапиясы интракраниалдык менингиомалардын кайталанышынын эң күчтүү алдын ала көрсөткүчтөрү экенин таптык. Бир эле баскычтагы жана класстагы бейтаптар арасында сканерлөө убактысы жана жыштыгы абдан ар түрдүү экени аныкталган. Маалыматтар Дүйнөлүк саламаттык сактоо уюмунун 1-даражадагы менингиомасы менен ооруган бейтаптарды үзгүлтүксүз кыска мөөнөттүү операциядан кийинки сканирлөөнүн ролу чектелгендигин жана алар менингиома менен ооруган бейтаптардын басымдуу бөлүгүн түзүп, аны тандалган клиникалык көрсөткүчтөр болгон учурларда гана жүргүзүү керектигин көрсөтүп турат. Убакытка жана чыгымдарга талдоо жүргүзүү көрсөткөндөй, бул саясатты кабыл алуу менен олуттуу үнөмдөөгө болот. Бул бейтаптарды операциядан кийинки сканерлөөнүн үзгүлтүксүздүгү жөнүндө так тыянак чыгаруудан мурун, Дүйнөлүк саламаттык сактоо уюмунун классификациясы боюнча 2 жана 3-даражадагы менингиомалар менен ооруган көп сандаган бейтаптардын маалыматтарына талдоо жүргүзүү зарыл. Биздин изилдөөлөр бейтапка кам көрүүгө зыян келтирбестен, олуттуу чыгымдарды жана убакытты үнөмдөө мүмкүнчүлүгүн аныктады.

менингиома; операциядан кийинки сканерлөө; экономикалык жана убакыттын натыйжалуулугу

Scanning of patients with postoperative meningioma to detect tumor recurrence is a common practice. However, there is no indication as to how often this should be performed for intracranial meningiomas with varying degrees of surgical removal according to Simpson and histological degree of the World Health Organization. A search in the literature did not reveal studies on the role of scanning in the postoperative period. The aim of this study was to determine the current use of postoperative scanning, in particular its time and frequency in relation to the frequency of recurrence of intracranial meningiomas. We conducted a retrospective analysis of inpatient records of patients who underwent surgical removal of meningioma in the period from 2016 to 2021 at the neurosurgery clinic. The age at the time of surgery, the degree of surgical removal according to Simpson, the location of the tumor, the histological degree according to the World Health Organization’s classification, postoperative radiation therapy, the dates of recurrence of intracranial meningiomas and the dates of postoperative computed tomography and magnetic resonance imaging were recorded for each patient to date. A total of 283 records were analyzed. Using logistic regression, we found that radiation therapy according to the World Health Organization’s classification and postoperative radiation therapy were the strongest predictors of recurrence of intracranial meningiomas. We found that the time and frequency of scans between patients of the same stage and class vary greatly. The data show that the role of regular short-term postoperative scanning of patients with grade 1 meningioma according to the World Health Organization’s classification, the group that makes up the bulk of meningioma patients, is limited and should be performed only in selected clinically indicated cases. An analysis of time and costs shows that by adopting this policy, significant savings can be achieved. Before making certain conclusions about the regularity of postoperative scanning in these patients, it is necessary to analyze the data of a larger number of patients with grade 2 and 3 meningiomas according to the World Health Organization’s classification. Our research has revealed the possibility of significant savings in money and time without any damage to patient care.

meningioma; postoperative scanning; economic and temporal efficiency